«Έχω διαβάσει πολλά βιβλία, αλλά τα περισσότερα τά έχω ξεχάσει. Τότε όμως ποιός είναι ο σκοπός της ανάγνωσης; ” Αυτή ήταν η ερώτηση που έκανε κάποτε ένας μαθητής στον Δάσκαλό του.
Ο Δάσκαλος δεν απάντησε εκείνη τη στιγμή. Μετά από λίγες μέρες, ωστόσο, ενώ αυτός και ο νεαρός μαθητής κάθονταν κοντά σε ένα ποτάμι, είπε ότι διψούσε και ζήτησε από το αγόρι να του πάρει λίγο νερό χρησιμοποιώντας ένα παλιό βρώμικο κόσκινο που ήταν εκεί στο έδαφος.
Ο μαθητής ξεκίνησε, αν και ήξερε ότι ήταν ένα αίτημα χωρίς καμία λογική. Ωστόσο, δεν μπορούσε να αντικρούσει τον Δάσκαλό του και, έχοντας πάρει το κόσκινο, άρχισε να εκτελεί αυτό το παράλογο έργο. Κάθε φορά που βουτούσε το κόσκινο στο ποτάμι για να φέρει λίγο νερό για να το πάει στον Δάσκαλό του, δεν μπορούσε να κάνει ούτε ένα βήμα προς το μέρος του χωρίς να έχει μείνει ούτε μια σταγόνα στο κόσκινο. Προσπάθησε και προσπάθησε δεκάδες φορές, αλλά, όσο και αν προσπάθησε να τρέξει πιο γρήγορα από την ακτή προς τον Κύριό του, το νερό συνέχισε να περνάει από όλες τις τρύπες στο κόσκινο και χάθηκε στην πορεία.Εξαντλημένος, κάθισε δίπλα στον Δάσκαλο και είπε: "Δεν μπορώ να πάρω νερό με αυτό το κόσκινο. Συγχώρεσέ με Δάσκαλε, είναι αδύνατο και απέτυχα στο έργο μου". «
Όχι - απάντησε ο Δάσκαλος χαμογελώντας - δεν έχεις αποτύχει. Κοίτα το κόσκινο, είναι σαν καινούργιο τώρα. Το νερό που φιλτράρεται από τις τρύπες του τό έχει καθαρίσει». "Όταν διαβάζεις βιβλία - συνέχισε ο Δάσκαλος - είσαι σαν κόσκινο και είναι σαν το νερό του ποταμού".
«Δεν έχει σημασία αν δεν μπορείς να κρατήσεις στη μνήμη σου όλο το νερό που άφησαν να κυλήσει μέσα σου, γιατί τα βιβλία με τις ιδέες, τα συναισθήματα, τις γνώσεις τους και την αλήθεια που θα βρεις ανάμεσα στις σελίδες τους, θα καθαρίσουν το μυαλό και το πνεύμα σου και θα σε κάνει καλύτερο και ανανεωμένο άτομο.
Αυτός είναι ο σκοπός της ανάγνωσης».
Καλή ανάγνωση σε όλους.
Comments